හිස් කිරීම හා දෙවෙනියා වීම

එක්තරා මහාචාර්යවරයෙකුට සෙන් දහම ඉගෙන ගැනීමට අවශ්‍ය වුණා. ඔහු සෙන් දහම පිළිබඳව උගන්වන දක්ෂතම ගුරුවරයා සොයා ගත්තා. මහාචාර්යවරයා සෙන් ගුරුතුමා හමුවීමට  ඔහුගේ ආරාමයට යන විට ගුරුතුමා සිටියේ තේ පෝච්චියකින් කෝප්පයකට තේ වත් කරමින්. ගුරුවරයා මහාචාර්යවරයාට අසුන් ගන්නා ලෙස දන්වා තම කාර්ය නොකඩවා කරගෙන ගියා.

“ ගුරුතුමනි, ඔබ ඔය කරන්නේ නිශ්ඵල ක්‍රියාවක්. ඔබ කොතරම් උත්සාහ කළත් තවදුරටත් කෝප්පය පුරවන්න බැහැ. බලන්න, කෝප්පය පිරී ඉතිරී ඒවා බිමත් ඉහිරෙන්නයි යන්නේ“

එවට තමන් කරමින් සිටි කාර්ය නැවතූ සෙන් ගුරුවරයා සිනා සෙමින් මෙසේ ප්‍රකාශ කළා.

 “ මහාචාර්යතුමනි, ඔබත් කරන්නේ නිශ්ඵල ක්‍රියාවක්. ඔබ උගත්කම් මනසේ පුරවා ගත්තෙක් නිසා ඔබට තව දුරටත් අලුත් දෙයක් ඉගෙන ගැනීමට හැකියාවක් නෑ. ඔබට අලුත් යමක් ඉගෙන ගැනීමට අවශ්‍ය නම් ඔබ ඔබේ මනස හිස් කර ගත යුතුයි“

මේ පුංචි කතා පුවතින් අපේ ජීවිතයට ඉගෙන ගත හැකි පාඩම් රැසක් තිබෙනවා. අප බොහෝ විට සිටින්නේ අපේ උගත්කම් , නිල තල, බලය ආදිය හිසේ පුරවගෙන. මේ නිසා අලුත් දෑ ඉගෙන ගන්නට අපට හැකි වන්නේ නෑ. අපි සමාජය දෙස බලන්නේ අප ඉගෙන ගත් ද්‍රෘෂ්ටි කෝණයන්ට අනුව.මේ නිසා අපට අසන්නට දකින්නට ලැබෙන සිදුවීම් අපි දකින්නේ සාම්ප්‍රදායික විධියට. එයින් අලුත් දෙයක් නිර්මාණය කරන්නට බොහෝ දෙනාට බැහැ.

අපේම පුංචි දරුවන්ගෙන් මෙන්ම අප අවට සමාජයෙන්, අපේ කාර්යාලයේ අයගෙන්, අප හමුවට පැමිණෙ සේවා ලාභීන්ගෙන් අපට බොහෝ දේ ඉගෙන ගන්නට හැකියි. නමුත් උගතුන්, ඉහළ නිලධාරීන් යන සිතුවිල්ලෙන් පසුවන තාක් අපට මේ කිසිවෙකුගෙන් අලුත් දෙයක් ඉගෙන ගන්නට හැකි වන්නේ නෑ.

එපමණක් නොවේ පරිසරයේ සුන්දරත්වය, කලා කෘතියක අපූර්වත්වය මේ කිසිවක ඇති සුන්දරත්වය විඳින්නට අපට හැකිවන්නේ නැහැ. අපි අපේ මනස හිස් කර ගත්තොත් මේ සියල්ල හොඳින් වින්දනය කරන්න හැකියාව ලැබෙනවා. එමෙන්ම මනස හිස් කර ගැනීම නිසා සිතට පිවිසෙන නැවුම් සිතුවිලි වලින් නව නිර්මාණ බිහි කරන්නටත් අපට හැකියාව ලැබේවි.

අපි උගතුන්, බුද්ධිමතුන්, නිල බල සියල්ල ඇති අය ලෙස හිස පුරවාගෙන සිටීම නිසා අප කිසි විටෙක තව කෙනෙකුට දෙවෙනි වීමට සූදානම් නැහැ.මේ අන් අයගේ මතයන්ට ඇහුම්කන් දීමේ හැකියාවත් ඒවායින් යහපත් දේ උකහා ගැනීමේ නම්‍යශීලී භාවයත් නැති වෙනවා. මේ නිසා ගැටුම් රැසකට මුලපිරීමක් සිදුවෙනවා.

අන් අයගේ මතවලට ඇහුම්කන් දීමත් නම්‍යශීලී වීමත් තවත් අයෙකුට දෙවනි වීමක් ලෙස සිතා අප එය බැහැර කරනවා. ගැටුම් ඇතිවන පාර්ශව දෙකෙහිම අය මෙලෙස අනම්‍යශීලි වුවොත් සිදුවන්නේ ගැටුම තවත් දර දිග යාමක්. මේ නිසා අප දෙවෙනි වීම කළ යුතුයි.

නම්‍යශීලීවීම ආදර්ශයෙන්ම පෙන්වූ උසස්ම පුද්ගලයා බුදුරජාණන් වහන්සේ. මෙට හොඳම උදාහරණය ආලවක දමනය. ආලවක දමනය කරන්නට ඔහුගේ නිවහනට වැඩම කළ බුදු රජාණන් වහන්සේ ඔහුගේ අණ කිරීම පරිදි නිවසෙන් එළියට හා ඇතුළට කීප විටක් වැඩම කළා.බුදුන් වෙහෙස කරවා ඵලක් නොවූ තැන ඔහු ප්‍රශ්න අසන්නට පටන් ගත්තා. බුදුරදුන්ගේ පිළිතුරු දීම් හමුවේ ආලවක දමනය වුණා. එමෙන්ම බුදු රජාණන් වහන්සේ අන්‍ය ආගමිකයන්ගේ ආරාම වලට වැඩම කර ඔවුන් හා සුහද පිළිසඳරක යෙදී සිටි බව සඳහන් වෙනවා. උන්වහන්සේගේ ඇසුර ප්‍රිය කළ අන්‍ය ආගමිකයෝ බුදුරදුන් පැමිණෙන තෙක් මග බලා සිටි බව සඳහන් වෙනවා. තමන් ලෝකයේ උසස්ම පුද්ගලයා ලෙස සිතමින් මානයෙන් කටයුතු කිරීමක් කෙදිනකවත් බුදුරදුන් සිදු කළේ නැහැ. එහෙනම් තව කෙනෙකු ඉදිරියේ දෙවෙනි වීම තමන්ගේ ආත්ම ගෞරවය පහතට වැටීමක් නොවන බව ඔබට දැන් වැටහෙනවා ඇති.

අනවශ්‍ය පුහු මතවාද වලිනුත් තමන්ගේ උගත්කම් පාණ්ඩිත්‍යයෙන් හිස පුරවා නෙගෙන කටයුතු කළහොත් ඔබට ඔබේ මනස සුසර කරගෙන ජීවිතයේ සෞන්දර්ය විඳින්නට අවකාශය ලැබේවි.


--- චාමිකා ජනානි ---

Emptying and being second ----

A certain professor wanted to learn Zen. He found the best Zen teacher. When the professor went to meet Master Zen at his monastery, the master was pouring tea from a teapot into a cup. The teacher asked the professor to sit down and continue his work.

 

"Teacher, what you are doing is useless. No matter how hard you try, you can't fill the cup anymore. "Behold, the cup is overflowing and they are going to spill on the floor." Then the Zen teacher stopped what he was doing and said with a smile, "Professor, you are also doing a useless act." Because you have filled your mind with education, you are no longer able to learn anything new. If you want to learn something new, you have to empty your mind. " There are many lessons we can learn from these little stories. We are often filled with our education, official positions, power, etc. in our heads. Because of this, we are not able to learn new things. We look at society according to the viewpoints we have learned. Because of this, we see the events we hear and see in the traditional way. Many people can not create something new from it.

 

We can learn a lot from our own little children as well as from the society around us, from the people in our office, and from the service recipients who come to us. But we will not be able to learn anything new from any of these people as long as we are thinking of scholars and high officials. Not only that, we cannot enjoy the beauty of the environment or the uniqueness of a work of art. If we empty our minds, we can enjoy all this well. And because of emptying the mind, we can create new creations with fresh thoughts entering the mind. We are never ready to be second to others because we are filled with pride in our heads as learned, intelligent, and authoritative people. We lose the ability to listen to other people's opinions and the flexibility to learn from them. Because of this, many conflicts are triggered. We dismiss listening and being flexible as second nature to someone else. If people on both sides of the conflict are inflexible, the conflict will continue to escalate. This is why we should be second. Lord Buddha is the supreme person who exemplified flexibility. The best example of this is dating.

Lord Buddha, who went to his house to control his lover, went in and out of the house several times as per his orders. When the Buddha tried hard, he started asking questions. Alavaka was subdued by the Buddha's answers. Also, it is mentioned that the Lord Buddha visited the monasteries of other religions and engaged in friendly relations with them. It is said that the people of other faiths who enjoyed his company were waiting for the arrival of the Buddha. The Buddha never acted with dignity, thinking that he was the highest person in the world. Then you must now understand that being second in front of someone else is not a drop in your self-esteem. If you fill your head with your knowledge and wisdom, you will be able to tune your mind and enjoy the beauty of life. 

 

 

-------Chamika Janani De Silva